Verslag van Riet en Dick!

Goede morgen,

Goed geslapen. Weinig kerkklokken gehoord ondanks dat dit stadje heel wat kerken telt.
Het ontbijt was lichtelijk chaotisch. Het personeel moest er nog even inkomen dat ze te maken hadden met een groep Hollanders die wel wat lustten bij het ontbijt. Dus de diverse onderdelen van het ontbijt kwamen druppelsgewijs op tafel.
We schatten in dat iedereen wel aan zijn/haar trekken gekomen is. Evenwel het glutenvrije ontbijt was wat magertjes. Dat werd gelukkig weer helemaal goedgemaakt met het diner, want de porties die sommige dieetreizigers voorgezet kregen waren vaak heel wat royaler dan de anderen die vanuit een schaal wat opgeschept kregen.
Maar, voorzover waarneembaar, kwam niemand tekort.
Terug naar de ochtend.
In de kapel kregen we instructie over het gebruik van ontvangertjes met oortjes zodat Riet B. ons draadloos kon toespreken. Dat was in de kapel, een ietwat holle ruimte, al nuttig en in de stad was het helemaal een succes. Riet deed haar verhaal en wij konden, al luisterend, om ons heen kijken en haar zelfs op enkele tientallen meters afstand nog goed verstaan. Goed voor de, weliswaar eenzijdige, communicatie. We hebben een flink aantal kerken gezien.
Assisi is, uiteraard, zeer toeristisch. Dat was goed te zien in sommige kerken waar er van filevorming sprake was.
Heel veel schoolklassen met gedisciplineerde leerlingen, vooral van middelbare scholen. De basisscholieren leverden wat meer drukte op. Dick mocht in een kerk, nieuwsgierig als hij is, niet achter een paar deurtjes kijken waar hij orgelpijpen vermoedde. Zijn vermoeden bleek juist te zijn, maar een toezichthoudende pater, verbood een langdurige blik op die pijpen. 
Assisi is bepaald niet vlak. Dus het was voortdurend "bergje op, bergje af". Voor sommigen onder ons was dat wel een opgaaf. Maar we zijn er gekomen, met aan het begin van wandeling mist en wat regen en later op de dag droog en van tijd tot tijd zonnig.
Terug in het hotel leverde de evaluatie van deze dag enkele zinnige opmerkingen en afspraken op. De vooruitblik op het programma voor morgen was ook nuttig. Dan gaan we echt bergje op bergje af naar de Monte Subasio (ca. 1400 m)
heen met busjes en bergje af lopend voor de liefhebbers of met de bus voor degenen die daar de voorkeur aan geven.
Het diner was weer smakelijk en zeker toereikend, in een eetzaal (wellicht de refter van het klooster dat hier vroeger gevestigd was) waar het vanwege de akoestiek, de stenen vloer en gewelven moeilijk is aan tafels met vier personen goed verstaanbare gesprekken te voeren. Jammer, maar we hebben ons best gedaan er wat van te maken en dat leek, gezien het enthousiasme waarmee we met elkaar in gesprek waren, toch wel te zijn gelukt.
Dick en Riet